Przeszukaj dokumentację
Metoda Brinella
Metoda ta jest najstarszą metodą pomiaru twardości z powszechnie stosowanych metod. Jest to metoda optyczna – twardość oblicza się na podstawie pomiaru długości średnicy odcisku, który powstał na skutek penetracji wgłębnikiem kulkowym. W metodzie Brinella stosuje się kulki o 4 różnych średnicach: 1, 2,5, 5 oraz 10 mm; kulki wykonane są z węglików spiekanych (dawniej również ze stali). Metoda obejmuje bardzo szeroki zakres obciążeń: od 1 do 3000 kgf. Dobór kulki oraz obciążenia zależy od wymiarów badanych detali oraz rodzaju materiału – procedura doboru metody znajduje się w normach. Metodę Brinella opisują normy ISO 6506 oraz ASTM E10.
Przygotowanie próbek pod kątem pomiaru twardości metodą Brinella
Ze względu na optyczny pomiar średnicy odcisku, powierzchnia badanych detali powinna zostać przeszlifowana. Zazwyczaj nie ma jednak potrzeby polerować próbki, ze względu na duże obciążenia badawcze oraz wielkość wgłębnika, a co za tym idzie – mniejsze powiększenia obiektywów do analizy obrazu. Jak w każdej metodzie pomiaru twardości należy pamiętać o płaskorównoległości próbek.
Zastosowanie metody
Metoda Brinella znalazła zastosowanie w badaniach metali: od miękkich (metale lekkie, ołów, cyna) do twardych (żeliwa, stale). Aby móc porównywać wartości twardości Brinella między różnymi obciążeniami, pomiary muszą być wykonywane dla tego samego współczynnika obciążenia (ang. force-diameter ratio lub force-diameter index, współczynnik siła-średnica). W tabeli poniżej przedstawiono pogrupowane metody Brinella według współczynnika obciążenia wraz z przykładowym zastosowaniem oraz zakresem twardości.
Twardościomierze w ofercie naszej firmy
Twardościomierze uniwersalne (Brinell, Rockwell, Vickers) | Twardościomierze Vickersa | Twardościomierze Rockwella