Przeszukaj dokumentację
Diament monokrystaliczny i polikrystaliczny różni się między sobą strukturą i właściwościami. Upraszczając można powiedzieć, że diament monokrystaliczny zbudowany jest z jednego kryształu mającego w całej objętości jednakową orientację poszczególnych komórek sieciowych. Diament polikrystaliczny składa się z ziaren, z których kazde ma w przybliżeniu prawidłową strukturę krystaliczną. Poszczególne ziarna są ułożone względem siebie pod małymi kątami.
DIAMENT MONOKRYSTALICZNY – SCHEMAT PĘKANIA
DIAMENT POLIKRYSTALICZNY – SCHEMAT PĘKANIA
W czasie szlifowania i polerowania metalograficznego z użyciem diamentów, działa na nie siła nacisku, pod wpływem której one pękają. W przypadku diamentu monokrystalicznego następuje pękanie na wskroś zaś w przypadku diamentu polikrystalicznego po granicach ziaren. Efektem tego jest powstanie wraz z pęknięciem diamentu monokrystalicznego 2 nowych krawędzi skrawających, zaś w przypadku diamentu polikrystalicznego tych krawędzi powstaje znacznie więcej i są one łagodniejsze. Diament monokrystaliczny pęka trudniej niż polikrystaliczny.
Z punktu widzenia preparatyki metalograficznej, dla diamentów o gradacji od 15 do 6 µm stosowanie diamentów monokrystalicznych jest zupełnie wystarczające, natomiast dla mniejszych gradacji tj. od 3 do 0,25 µm zaleca się stosowanie diamentu polikrytalicznego.